MODLITWA PRZY WIGILIJNYM STOLE W RODZINIE KATOLICKIEJ
Zachęcam do skorzystania z poniższego planu wieczerzy wigilijnej i docenienia w tym ważnym dniu roli ojca w każdej rodzinie.
Przygotowanie stołu wigilijnego.
Stół powinien być duży, by wszyscy domownicy mogli przy nim zasiąść i jeszcze jedno miejsce zostało, jak każe tradycja, dla gościa, który może nadejść. Stół nakryty białym obrusem, pod nim siano –pamiątka narodzenia Chrystusa w żłobie na sianie. Na środku stołu stawiamy jedną większa świecę, małe świece przed każdym nakryciem. Obok świecy kładziemy Pismo święte otwarte w tym miejscu, z którego będziemy czytać Słowo Boże. Obok świecy i Pisma świętego kładziemy na jednym talerzu opłatki, którymi będziemy się łamać, a na drugim talerzu kładziemy opłatki, listy i kartki, które otrzymaliśmy na święta od naszych bliskich i znajomych. W pokoju stoi choinka wcześniej ubrana, pod nią lub obok dobrze jeśli będzie mała szopka zrobiona przez dzieci.
WIECZERZA WIGILIJNA
„Jest taki zwyczaj w mym kraju rodzinnym,
Gdy pierwsza gwiazda błyśnie na wieczornym niebie,
Ludzie wspólnego gniazda łamią chleb biblijny,
Najtkliwsze uczucie, przekazują w tym chlebie” C. K. Norwid
1. ZAPALENIE ŚWIECY
Ojciec zapala świecę (dobrze jeśli jest świeca Caritas) i mówi: „Światło Chrystusa”.
Wszyscy odpowiadają: „Bogu niech będą dzięki”.
Najstarsze dziecko zapala światełka na choince.
2. ŚPIEW KOLĘDY „Wśród nocnej ciszy ....” (wszystkie cztery zwrotki)
3. Wszyscy odmawiają modlitwę „Anioł Pański”
4. Ojciec rodziny wprowadza w uroczyste odczytanie Ewangelii słowami (lub podobnymi): „Ponad dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus Chrystus, Syn Boży, rodząc się w stajni betlejemskiej jako bezbronne Dziecię. Opowiada nam o tym Ewangelia według św. Łukasza.
Stojąc, posłuchajmy z wiara, jak to czynili nasi przodkowie, słów Dobrej Nowiny opisującej najradośniejsze dla całej ludzkości wydarzenie narodzin Syna Bożego, Jezusa Chrystusa”.
5. CZYTANIE EWANGELII O NARODZENIU PANA JEZUSA (Łk 2, 1-14 lub dłuższa wersja 2,1-20).
Czyta ojciec jako głowa rodziny: Słowa Ewangelii wg św. Łukasza: „W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta…”
6. WSPÓLNA MODLITWA
Po odczytaniu Ewangelii ojciec rodziny mówi: Chrystus Pan dziś przypomina nam swoje przyjście na ziemię. Bóg stał się człowiekiem, przyszedł, by nas zjednoczyć z Ojcem w niebie oraz zjednoczyć nas ludzi w swojej miłości. Zanim weźmiemy w ręce opłatek i połamiemy się ze sobą, i z tymi, którzy nam opłatek przysłali, obejmijmy modlitwa wszystkich, których chcemy dziś wspominać i być z nimi w jedności.
Jezusa Chrystusa, który przyszedł na świat, aby nas zbawić prośmy, by obdarzył nas miłością i pokojem, powtarzajmy wszyscy: Obdarz nas miłością i pokojem !
(poniższe wezwania niech przeczyta matka)
-Panie Jezu, udziel naszej rodzinie daru zgody i pojednania, szczęścia i radości
-Panie Jezu, obdarz nas, naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych miłością i pokojem
-Panie Jezu, wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych i nieszczęśliwych, pociesz i umocnij Dobrą Nowiną Zbawienia
-Panie Jezu, obdarz, naszych zmarłych krewnych, bliskich, znajomych szczęściem i wiecznym zbawieniem
-Pozostając w ciszy przedstawmy z wiarą, Bogu nasze osobiste podziękowania, prośby, a by je wysłuchał
Ojciec rodziny: Zjednoczeni w miłości , odmówmy wspólnie modlitwę, której nauczył nas Jezus Chrystus: „Ojcze nasz...”
Polećmy Bogu przez pośrednictwo Matki Jezusa Chrystusa – całą naszą rodzinę, naszych przyjaciół, sąsiadów, gości , samotnych i chorych: „Zdrowaś Maryjo...”
Wyznajmy nasza świętą, katolicka wiarę: „Wierzę w Boga ...”
Bożemu miłosierdziu polećmy także zmarłych z naszych rodzin (można wymienić imiona i nazwiska bliskich zmarłych)... „Wieczny odpoczynek racz im dać Panie...”
7. ŻYCZENIA I DZIELENIE SIĘ OPŁATKIEM
Ojciec rodziny bierze talerz z opłatkami i mówi: Najcenniejszym darem Boga dla ludzkości jest Jezus Chrystus, darmo Go otrzymując, Jego chcę właśnie dawać każdemu. Tylko On –jako ten chleb –opłatek –jest Chlebem dającym prawdziwe życie, życie wieczne.
Teraz ojciec podaje każdemu na talerzu opłatki zaczynając od żony, później od najstarszych do najmłodszych. Każdy bierze sobie opłatek. Ojciec składa życzenia, następnie łamie się opłatkiem z matką i pozostałymi członkami rodziny. Dzieci łamią się opłatkiem najpierw z rodzicami, następnie ze starszymi osobami i miedzy sobą.
8. SPOŻYWANIE WIECZERZY WIGILIJNEJ
9. WSPÓLNE KOLĘDOWANIE
Po Wieczerzy wspólnie całą rodziną przy „rodzinnym żłóbku” lub „choince” kolędowanie (śpiewanie kolęd). Nie należy włączać telewizora. Kiedy wieczerza dobiegnie końca, śpiewamy kolędy, dzieci mogą zainscenizować małe jasełka przy choince. Święta Narodzenia Pańskiego są również doskonałą okazją, by wprowadzać dzieci w tajemnicę naszej wiary, by rozmawiać z nimi na temat tego, w co i dlaczego wierzymy. Nie traćmy tej okazji przekazania wiary. Niech tradycja tych świat nie ogranicza się jedynie do wspólnie spożytej wigilijnej wieczerzy, połamania się opłatkiem czy wręczenia prezentów spod choinki i ewentualnego przyjścia na pasterkę. Chciejmy razem śpiewać kolędy, poświęćmy czas na wspólne rozmowy o tym, co wydarzyło się w Betlejem 2000 lat temu, ale też o tym, co dzieje się teraz w naszym życiu, dlaczego obchodzimy te święta. Czas na wzajemne obdarzanie się prezentami.
10. MODLITWA PO WIECZERZY:
Odmawia ojciec:
Dziękujemy Ci, Boże, nasz dobry Ojcze, za Syna Twego Jezusa Chrystusa, dziękujemy za miłość do wszystkich ludzi, za ten błogosławiony wieczór i dary, które spożywaliśmy. Tobie chwała na wieki.
Wszyscy: Amen.
xm
Przygotowanie stołu wigilijnego.
Stół powinien być duży, by wszyscy domownicy mogli przy nim zasiąść i jeszcze jedno miejsce zostało, jak każe tradycja, dla gościa, który może nadejść. Stół nakryty białym obrusem, pod nim siano –pamiątka narodzenia Chrystusa w żłobie na sianie. Na środku stołu stawiamy jedną większa świecę, małe świece przed każdym nakryciem. Obok świecy kładziemy Pismo święte otwarte w tym miejscu, z którego będziemy czytać Słowo Boże. Obok świecy i Pisma świętego kładziemy na jednym talerzu opłatki, którymi będziemy się łamać, a na drugim talerzu kładziemy opłatki, listy i kartki, które otrzymaliśmy na święta od naszych bliskich i znajomych. W pokoju stoi choinka wcześniej ubrana, pod nią lub obok dobrze jeśli będzie mała szopka zrobiona przez dzieci.
WIECZERZA WIGILIJNA
„Jest taki zwyczaj w mym kraju rodzinnym,
Gdy pierwsza gwiazda błyśnie na wieczornym niebie,
Ludzie wspólnego gniazda łamią chleb biblijny,
Najtkliwsze uczucie, przekazują w tym chlebie” C. K. Norwid
1. ZAPALENIE ŚWIECY
Ojciec zapala świecę (dobrze jeśli jest świeca Caritas) i mówi: „Światło Chrystusa”.
Wszyscy odpowiadają: „Bogu niech będą dzięki”.
Najstarsze dziecko zapala światełka na choince.
2. ŚPIEW KOLĘDY „Wśród nocnej ciszy ....” (wszystkie cztery zwrotki)
3. Wszyscy odmawiają modlitwę „Anioł Pański”
4. Ojciec rodziny wprowadza w uroczyste odczytanie Ewangelii słowami (lub podobnymi): „Ponad dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus Chrystus, Syn Boży, rodząc się w stajni betlejemskiej jako bezbronne Dziecię. Opowiada nam o tym Ewangelia według św. Łukasza.
Stojąc, posłuchajmy z wiara, jak to czynili nasi przodkowie, słów Dobrej Nowiny opisującej najradośniejsze dla całej ludzkości wydarzenie narodzin Syna Bożego, Jezusa Chrystusa”.
5. CZYTANIE EWANGELII O NARODZENIU PANA JEZUSA (Łk 2, 1-14 lub dłuższa wersja 2,1-20).
Czyta ojciec jako głowa rodziny: Słowa Ewangelii wg św. Łukasza: „W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta…”
6. WSPÓLNA MODLITWA
Po odczytaniu Ewangelii ojciec rodziny mówi: Chrystus Pan dziś przypomina nam swoje przyjście na ziemię. Bóg stał się człowiekiem, przyszedł, by nas zjednoczyć z Ojcem w niebie oraz zjednoczyć nas ludzi w swojej miłości. Zanim weźmiemy w ręce opłatek i połamiemy się ze sobą, i z tymi, którzy nam opłatek przysłali, obejmijmy modlitwa wszystkich, których chcemy dziś wspominać i być z nimi w jedności.
Jezusa Chrystusa, który przyszedł na świat, aby nas zbawić prośmy, by obdarzył nas miłością i pokojem, powtarzajmy wszyscy: Obdarz nas miłością i pokojem !
(poniższe wezwania niech przeczyta matka)
-Panie Jezu, udziel naszej rodzinie daru zgody i pojednania, szczęścia i radości
-Panie Jezu, obdarz nas, naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych miłością i pokojem
-Panie Jezu, wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych i nieszczęśliwych, pociesz i umocnij Dobrą Nowiną Zbawienia
-Panie Jezu, obdarz, naszych zmarłych krewnych, bliskich, znajomych szczęściem i wiecznym zbawieniem
-Pozostając w ciszy przedstawmy z wiarą, Bogu nasze osobiste podziękowania, prośby, a by je wysłuchał
Ojciec rodziny: Zjednoczeni w miłości , odmówmy wspólnie modlitwę, której nauczył nas Jezus Chrystus: „Ojcze nasz...”
Polećmy Bogu przez pośrednictwo Matki Jezusa Chrystusa – całą naszą rodzinę, naszych przyjaciół, sąsiadów, gości , samotnych i chorych: „Zdrowaś Maryjo...”
Wyznajmy nasza świętą, katolicka wiarę: „Wierzę w Boga ...”
Bożemu miłosierdziu polećmy także zmarłych z naszych rodzin (można wymienić imiona i nazwiska bliskich zmarłych)... „Wieczny odpoczynek racz im dać Panie...”
7. ŻYCZENIA I DZIELENIE SIĘ OPŁATKIEM
Ojciec rodziny bierze talerz z opłatkami i mówi: Najcenniejszym darem Boga dla ludzkości jest Jezus Chrystus, darmo Go otrzymując, Jego chcę właśnie dawać każdemu. Tylko On –jako ten chleb –opłatek –jest Chlebem dającym prawdziwe życie, życie wieczne.
Teraz ojciec podaje każdemu na talerzu opłatki zaczynając od żony, później od najstarszych do najmłodszych. Każdy bierze sobie opłatek. Ojciec składa życzenia, następnie łamie się opłatkiem z matką i pozostałymi członkami rodziny. Dzieci łamią się opłatkiem najpierw z rodzicami, następnie ze starszymi osobami i miedzy sobą.
8. SPOŻYWANIE WIECZERZY WIGILIJNEJ
9. WSPÓLNE KOLĘDOWANIE
Po Wieczerzy wspólnie całą rodziną przy „rodzinnym żłóbku” lub „choince” kolędowanie (śpiewanie kolęd). Nie należy włączać telewizora. Kiedy wieczerza dobiegnie końca, śpiewamy kolędy, dzieci mogą zainscenizować małe jasełka przy choince. Święta Narodzenia Pańskiego są również doskonałą okazją, by wprowadzać dzieci w tajemnicę naszej wiary, by rozmawiać z nimi na temat tego, w co i dlaczego wierzymy. Nie traćmy tej okazji przekazania wiary. Niech tradycja tych świat nie ogranicza się jedynie do wspólnie spożytej wigilijnej wieczerzy, połamania się opłatkiem czy wręczenia prezentów spod choinki i ewentualnego przyjścia na pasterkę. Chciejmy razem śpiewać kolędy, poświęćmy czas na wspólne rozmowy o tym, co wydarzyło się w Betlejem 2000 lat temu, ale też o tym, co dzieje się teraz w naszym życiu, dlaczego obchodzimy te święta. Czas na wzajemne obdarzanie się prezentami.
10. MODLITWA PO WIECZERZY:
Odmawia ojciec:
Dziękujemy Ci, Boże, nasz dobry Ojcze, za Syna Twego Jezusa Chrystusa, dziękujemy za miłość do wszystkich ludzi, za ten błogosławiony wieczór i dary, które spożywaliśmy. Tobie chwała na wieki.
Wszyscy: Amen.
xm
